Γιατί μπαμπά λένε τον παλιό Ρονάλντο «φαινόμενο»;

Σεπτέμβριος του 1994, στο πρώτο παιχνίδι του πρώτου γύρου του Κυπέλλου ΟΥΕΦΑ, η Μπάγερ Λεβερκούζεν υποδεχόταν την Αιντχόφεν, σε ένα ματς με ξεκάθαρο φαβορί τους Γερμανούς. Το παιχνίδι έληξε 5-4 με τον Γερμανό σπίκερ να σχολιάζει κάπου στο δεύτερο ημίχρονο πως είναι ξεκάθαρο ότι «βλέπουμε ένα ματς Μπάγερ εναντίον Ρονάλντο». Ο Βραζιλιάνος επιθετικός, που είχε μετακομίσει από τη Βραζιλία στην Ολλανδία μόλις πριν ένα μήνα, είχε πετύχει 3 γκολ (εκ των οποίων το ένα με σουτ εκτός περιοχής και το άλλο με πέναλτι που κέρδισε και πήρε την ευθύνη να εκτελέσει ο ίδιος) και είχε μοιράσει αρκετά εγκεφαλικά στους έμπειρους Γερμανούς αμυντικούς.

Μετά το τέλος του αγώνα ο 34χρονος Ρούντι Φέλερ, που βρισκόταν στα τελειώματα της καριέρας του, μιας καριέρας που είχε να επιδείξει ένα Παγκόσμιο Κύπελλο και ένα Τσάμπιονς Λιγκ, σχολίασε σοκαρισμένος: «Ποτέ στη ζωή μου δεν έχω ξαναδεί έναν 18χρονο να παίζει με τέτοιο τρόπο». Πέντε μέρες μετά το παιχνίδι ο Ρονάλντο είχε γενέθλια. Έκλεινε τα 18!

                                          

Δυο χρόνια αργότερα κι ενώ μετρούσε ήδη 54 γκολ σε 57 παιχνίδια, ο Ρονάλντο μετακόμισε πιο νότια, στη Βαρκελώνη και τη Μπαρτσελόνα, για να προσθέσει στην καριέρα του μια ακόμα εντυπωσιακή χρονιά με 47 γκολ σε 49 ματς, μερικά ασύλληπτα γκολ και μια νέα τρομερή δήλωση από αντίπαλο.

Αυτή τη φορά ήταν ο Χόρχε Βαλντάνο της Ρεάλ Μαδρίτης που συνόψισε τέλεια σε ελάχιστες λέξεις την εμπειρία του να βλέπεις τον Ρονάλντο να ξεκινάει μια απίστευτα γρήγορη κούρσα με τη μπάλα στα πόδια και να την τελειώνει με γκολ, παίρνοντας σβάρνα οποιαδήποτε εμπόδιο, όσο μεγάλο ή οργανωμένο κι αν ήταν αυτό: «Ο Ρονάλντο δεν είναι άνθρωπος. Είναι κοπάδι».

Ο Ρονάλντο ήταν από τους καλύτερους επιθετικούς κατά την διάρκεια της δεκαετίας του 1990 καθώς και στις αρχές της δεκαετίας του 2000. Έχει κατακτήσει τρεις φορές το βραβείο του καλύτερου ποδοσφαιριστή της χρονιάς που απονέμεται από την Φίφα (Fifa World player of the year).

Αν τότε, στα 23 χρόνια του, ο Ρονάλοντο δεν έβλεπε το πόδι του να σμπαραλιάζεται στην Ιταλία και να περνά μήνες στα νοσοκομεία και τα φυσικοθεραπευτήρια, δεν θα τελείωνε η καριέρα του πρόωρα.



                                      

Έπειτα από δύο εγχειρίσεις και πολλά προγράμματα θεραπείας ο Ρονάλντο επέστρεψε και πάλι στο Παγκόσμιο Κύπελλο του 2002, οδηγώντας σχεδόν μόνος του τη Βραζιλία στην κατάκτηση του πέμπτου της τροπαίου. Απέδειξε έτσι πως ήταν αποφασισμένος να γίνει ξανά το νούμερο ένα σ´ολόκληρο τον πλανήτη. Γι´αυτό άλλωστε του αποδόθηκε και ο χαρακτηρισμός φαινόμενο, χάρη δηλαδή στην επιμονή που επέδειξε και στη θέληση του να παίξει ποδόσφαιρο για άλλη μια φορά. Αργότερα, το 2002, κέρδισε για τρίτη φορά το Fifa world player of the year καθώς και τη δεύτερη του Χρυσή Μπάλα. Με την Ίντερ έπαιξε σε 99 αγώνες και σκόραρε 59 γκολ.Αν δεν συνέβαινε αυτό, δεν θα υπήρχαν παιδάκια να ρωτούν «μπαμπά, εκείνον τον Ρονάλντο, τον παλιό, γιατί τον φώναζαν “Φαινόμενο”»;