Ροναλντίνιο: Ένας ακόμα άσος «κρεμάει» τα παπούτσια του

Ο βασιλιάς της ντρίμπλας αποφάσισε να αποσυρθεί οριστικά από την ποδοσφαιρική δράση στέλνοντας ένα συγκινητικό αποχαιρετιστήριο μήνυμα μέσω των social media.

  Ο Βραζιλιάνος άσος με ανάρτησή του στο Instagram ευχαρίστησε όλον τον κόσμο και κυρίως την οικογένειά του, για τη σπουδαία καριέρα που πραγματοποίησε και για την στήριξη που έλαβε, ενώ αποκάλυψε πως τον Μάρτιο θα κάνει γνωστά τα επόμενα βήματά του.

Πώς, όμως, από τις φαβέλες κατέληξε στη Ευρώπη;

Ο «μάγος της μπάλας» γεννήθηκε στο Πόρτο Αλέγκρε της Βραζιλίας στις 21 Μαρτίου 1980. Ήταν οκτώ ετών όταν πληροφορήθηκε τον θάνατο του πατέρα του, εκείνου που είχε διακρίνει πρώτος το τεράστιο ταλέντο του. Που του έμαθε να παίζει δημιουργικά στο γήπεδο. Οι ποδοσφαιρικές δεξιότητες του Ρονάλντο άρχισαν να ανθίζουν και του δόθηκε το ψευδώνυμο " Ροναλντίνιο " επειδή ήταν συχνά ο νεαρότερος και ο μικρότερος παίκτης στους αγώνες της νεανικής ομάδας της Γκρέμιο, όπου αγωνιζόταν εκείνη την περίοδο.

Το επίσημο ντεμπούτο του

Το ντεμπούτο του έγινε με την επίσημη ομάδα της Γκρέμιο, όπου έπαιξε την περίοδο 1998-2001. Ο απολογισμός των τριών χρόνων που έπαιζε με τη φανέλα της Γκρέμιο ήταν 21 γκολ σε 52 εμφανίσεις. Τότε άρχισε να διαφαίνεται το τεράστιο ταλέντο του, που  έμελε να κάνει όλο τον κόσμο να παραμιλά.

Από το Παρίσι στη Βαρκελώνη

Το 2001, ο 20χρονος, τότε, Ροναλντίνιο υπέγραψε πενταετές συμβόλαιο με την Παρί Σεν Ζερμέν, από την οποία έλαβε τελικά 4,5 εκατομμύρια δολάρια. Σε 55 ματς σκόραρε 17 γκολ για τους Παριζιάνους.  

Το 2003, έκανε γνωστή την πρόθεσή του να λύσει το συμβόλαιό του με τον γαλλικό σύλλογο και στις 19 Ιουλίου τον απέκτησε η Μπαρτσελόνα για 27 εκατομμύρια ευρώ. Στη δεύτερη σεζόν του με την ομάδα της Βαρκελώνης κέρδισε το πρώτο του βραβείο ως Παίκτης της Χρονιάς της FIFA. Η εποχή που ακολούθησε θεωρείται μία από τις καλύτερες στην καριέρα του, δεδομένου ότι έπαιξε σημαντικό ρόλο στη Μπαρτσελόνα. Τα στατιστικά του μιλούν από μόνα τους:  70 γκολ σε 145 εμφανίσεις  ήταν αρκετά για να γίνει ο αγαπημένος παίκτης των φιλάθλων.

Η συνέχεια στην καριέρα του

Το 2008, ο ποδοσφαιριστής επέλεξε να συνεχίσει την καριέρα του στη Μίλαν έναντι του ποσού των 18,5 εκατομμυρίων ευρώ. Με τους Ροσονέρι σκόραρε 20 φορές σε 76 ματς, σε ένα δύσκολο πρωτάθλημα όπως είναι η Σέριε Α.

 Τον Ιανουάριο του 2011 ο Ροναλντίνιο έφυγε από την Μίλαν και μεταγράφηκε στη Φλαμένγκο. Το 2012 υπέγραψε στη βραζιλιάνικη Ατλέτικο Μινέιρο και το 2014 στη μεξικάνικη Κερέταρο. Το 2015 αγωνίστηκε με τη φανέλα της Φλουμινένσε ΦΚ για μόλις 9 αγώνες προτού λύσει το συμβόλαιό του συναινετικά με την ομάδα. Σε όλη τη διάρκεια της καριέρας του, ο Ροναλντίνιο συγκέντρωσε πολλές ατομικές διακρίσεις.

Εμφανίσεις με το εθνόσημο της Βραζιλίας

Στις 26 Ιουνίου 1999 κλήθηκε από την Εθνική Βραζιλίας και στον αγώνα με την Παραγουάη σημείωσε το πρώτο του γκολ με το εθνόσημο της χώρας του στη φανέλα του κερδίζοντας το Copa America. Το 2002, βοήθησε τη Βραζιλία να κατακτήσει το Παγκόσμιο Κύπελλο. Το 2005 με εκπληκτικές εμφανίσεις συνέβαλε στο να κατακτήσει η Βραζιλία το Confederations Cup εκτινάσσοντας τη δημοτικότητα της. Το 2006 συμμετείχε στο μουντιάλ της Γερμανίας χωρίς να διακριθεί όπως και όλη η ομάδα της Βραζιλίας. Στις  101 συνολικές συμμετοχές του με την Εθνική κατάφερε να σκοράρει 35 γκολ.

Διακρίσεις

Ο Ροναλντίνιο δικαίως θεωρείται ως ένας από τους μεγαλύτερους παίκτες της γενιάς του, πράγμα που μεταφράζεται και στις διακρίσεις που έλαβε καθ’ όλη την ποδοσφαιρική του καριέρα. Το 2005 κατέκτησε τη Χρυσή Μπάλα, όταν μεσουρανούσε με τη φανέλα των Μπλαουγκράνα. Παράλληλα, το 2004 ανακηρύχτηκε από τη FIFA καλύτερος παίκτης της χρονιάς. Ακολουθεί το βραβείο Ballon d'Or για τη σεζόν 2004-2005. Την ίδια στιγμή κηρύσσεται για δεύτερη φορά καλύτερος παίκτης της χρονιάς της FIFA. Η UEFA τον βραβεύει ως Επαγγελματίας παίκτης της χρονιάς  το 2006 και την ίδια χρονιά λαμβάνει το Βραβείο ESPY Καλύτερου ποδοσφαιριστή. Τέλος, το 2009 παίρνει τα βραβεία Golden Foot και Κορυφαίος παίκτης της δεκαετίας από το World Soccer.

Ο Ροναλντίνιο ονειρεύτηκε, έπαιξε με τον δικό του τρόπο και αποθεώθηκε. Μπορεί οι μικρότεροι να μη θυμόμαστε τα μαγικά του γκολ, ωστόσο κανένας μας δεν θα ξεχάσει το χαμόγελό του. Ο ίδιος άφησε ασύγκριτη κληρονομιά στη τέχνη του ποδοσφαίρου και θα χαίρει της εκτίμησης όλου του ποδοσφαιρικού πλανήτη για πολλά χρόνια ακόμα.